The Legend Of Ysgramor

Tamriel‘in en doğal yetenekli savaşçıları, Hammerfell‘in koyu tenli, sırım saçlı Kızılmuhafızları savaş için doğmuş gibidir. Kendi kültürlerine özgü zırh ve silahları olmakla beraber, zehir dirençleri ve hızlı ayaklarıyla kutsanmışlardır. Kızılmuhafızlar diğer insan ırklarıyla aynı kanı paylaşmaz ve kuzey vatanlar ile hiçbir bağları yoktur.

Tarihçe

Kızılmuhafızlar (Yokudan denirdi), eski zamanlarda denize gömülen Yokuda’nın batı kıyısında yaşarlardı. Yokuda’nın batmasında görülen en büyük nedenlerden biri doğal faktörler (deprem, tsunami ya da volkanik patlamalar), diğeri ise mağlup edilmiş Ansei’nin (Hiradirge) intikamıydı. 1. Çağ 792’de vatanlarının batması üzerine, Yokudan filosu doğuya yelken açtı. Ra Gada’nın (Savaşçı Dalga) kurulmasıyla mülteciler bir süreliğine Herne’de kaldı; daha sonra yola devam ederek 1Ç 808’de Hammerfell’e yerleştiler.

 

​

Yetiştirdikleri hayvanlarla, canlı ve yaşam yeri bırakmayana dek, Nede ve elflerin yerleşim yerlerine saldırdılar. Sadece birkaç acımasız ay sonra, Ra Gada, Hammerfell’in batı kıyılarına güçlü bir yerleşim kurmuştu. İmperyal ve Nordik akıncıları parçalıyor ve yerlerini alıyorlardı. Kıyı boyunca kurdukları dayanaklardan itibaren, saldırı üstüne saldırı başlattılar. Sonunda Orkları da yerlerinden kovup, Ulu Kral ve Yokudan Krallığı’nın Hammerfell’e ulaşabilmesi için bir yol yapmayı başardılar. Kızılmuhafızlar, güçlü ve zorlu Orkları yenerek tarihteki yerlerini kazımışlardı.
Uzun zaman önce vatanlarına yerleşmiş olmalarına rağmen, hala “yenigelenler” olarak adlandırılırlar; çünkü Ra Gada Tamriel’e varamadan, diğer gelişmiş ırklar arasında çoktan büyük bir rekabet başlamıştı.

Kızılmuhafızlar, komşularını başta hor gördüler; başarıları 1Ç 980’de yapılan Orsinium Kuşatması’ndan (Siege of Orsinium) sonra kanıtlanana dek kimseyle ticari anlaşmaya girmediler. Kendi ana dilleri, Yoku, yabancı esnaflarla anlaşmayı kolaylaştırmak adına az kalsın tamamen değiştiriliyordu, yine de hâlâ konuşulan bir dildir.

 

​

Stros M’Kai’de başlayan isyan yüzünden Hammerfell önemli bir güç kaybetmişti; böylece 2. Çağ 864’te, Septim İmparatorluğu kanlı bir iç savaşın ortasında olmasına rağmen, İmparatorluk tarafından kolayca absorbe edildiler. Kızılmuhafızlar’ın çoğu İmparatorluk’tan ayrılarak Tamriel’in çeşitli bölgelerine yayıldılar. Ayrıca Kızılmuhafızlar, 3. Çağ 267’de Camaron Usurper’in komutası altında paralı askerler olarak görev yaptılar.

Sentinel Kralı Camaron, 3Ç 403’te Betony Savaşı’nda öldürüldüğünde, Betony adını taşıyan ada için Daggerfall ile kısa ama şiddetli bir arazi anlaşmazlığı yaşadılar. Sonrasında İliak Koyu’ndan Kızılmuhafızlar ve Bretonlar arasında fazlasıyla kan döküldü. Barış Mucizesi (Miracle of Peace) ardından, Sentinel (daha sonra Kral Lhotun) tüm kuzey kıyısını ele geçirebilmek adına, Hammerfell’i büyük ölçüde genişletti. Üçüncü Çağ’ın sonlarına doğru , Doğu Hammerfell’in Kızılmuhafızları, Skyrim’in Kuzeylileri‘ne büyük ölçüde kin barındırıyordu. 3Ç 396’da gerçekleşen Bend’r-mahk Savaşı’nda kaybettikleri bölgelere büyük özlem duyuyorlardı.

4. Çağ 171’de Aldmeri Dominion ile beraber Büyük Savaş (Great War) patlak verdi, yeni İmparator Titus Mede II, onlara kısmen Güney Hammerfell’in geniş alanlarını devretti. İmparatorluk savaştı, ancak 4Ç 175’te Ak-Altın Antlaşması‘nı imzalamışlardı. İmparatorluk onları kendi kaderlerine bırakmış olsa da, Kızılmuhafızlar bunu reddediyordu. Fazlasıyla yıkım yaşadılarsa da, Kızılmuhafızlar uzun süre Dominion ile savaştılar ve kazanarak topraklarını korudular.

Görünüm

Ortalama insan ağırlığındadırlar, güç ve çeviklikleri bir insan ile aynıdır. Sıcak ve kuru iklimlere karşı olağanüstü bir dayanıklılıkları vardır.
Koyu tenlidirler: bazen açık-kahverengi, bazen neredeyse siyaha yakın ciltleri vardır. Saçları fazlasıyla kıvırcıktır, genellikle bıyık ve sakalları vardır. Dövme ve piercingler yaygındır.

Atalar ve Taçlar

Hammerfell, İkinci İmparatorluğun bir eyaleti haline gelip İmparatorluktaki sınırları belirginleştiğinde, Kızılmuhafız toplumu resmi olarak iki ana sosyo-politik gruba ayrıldı: Taçlar (Crowns) ve Atalar (Forebears).

Taçlar, Yüksek Krallara ve Yokuda’da hüküm süren Na-Totambu’ya denmiştir; Taçlar, Yokudan geleneklerine sıkıca bağlıdır ve yabancıları çoğunlukla sevmezler. Son Yüksek Kral 2Ç 862’de can verdiğinden ve oğlu Veliaht Prens A’tor’a Ata vatandaşlarından gelen tepkiden beri etkileri azalmıştır.
Atalar ise Ra Gada savaşçılarının soyundan türemiştir. Atalar modernliği tercih ederek İmparatorluğa, Taçlar’dan daha misafirperver davranmışlardır. Kıyafetlerinde, mimarilerinde isimlerinde, hatta Tanrılara tapınma konusunda bile Breton ve İmperyaller’den etkilendiler.

Atalar, çoğu Taç tenha çöllerde ve diğer sıcak bölgelerde yaşarken, kıyı kesimlerde ve ticaret merkezlerine daha yakın yerlerde yaşamışlardır.
Daha yakın zamanda, Lhotunikler (Kurucuları Kral Lhotun’dan sonra) eski geleneklerini saygı ile korurlarken, Atalar’ı da ilerici ve kozmopolit değerleri savunan kişiler olarak görmüşlerdir. Hareketleri büyük ölçüde politiktir: Sentinel’in Ata krallığı, Kızılmuhafızlar’ın iki kesimi arasında uzlaşma oluşturarak benzersiz bir ekonomi ve askeri güç elde etti. Böylece Tamriel’in en güçlü ve saygın krallıklarından biri haline geldiler.
Barış Mucizesi (Miracle of Peace) sonrası Lhotunikler, Sentinel’i birleştirici bir güç olarak görev yaptılar. Taçlar’ın oluşturduğu sorunların çoğu kalktığında, Lhotunikler gerekli bir güç hale geldi. Ancak bu ılımlı ve yayılmacı politikalarıyla, Taçlar ve Atalar tarafından sevilmemişlerdir.

Toplum ve Din

Diğer tüm ırklar gibi, Kızılmuhafızlar da vatanlarıyla şekillenmişlerdir. Yokudanlar’ın bıraktığı denizcilik, astronomi, tarım, askeri bilgileri onlara hayatta kalmak için umut vermiştir. Kendi dilleri vardır, Yoku, ancak komşularıyla rahat iletişim kurabilmek için bunu değiştirmişlerdir.
Kızılmuhafız toplumu savaş stratejileri, dövüş taktikleri ve özel silahlarıyla tanınır. Sadece en güçlü, en hızlı ve en akıllı Kızılmuhafızlar orduya katılır ve kendilerinden ölüme layık olmaları beklenir. Hatta eğlence için yanlarında yılanlar taşırlar. Doğuya ait büyüler hem Ata, hem de Taçlar tarafından hoş karşılanmaz ve Hammerfell’in büyük bölümünde yasaktır.

Kendi ülkelerindeki savaşlar nedeniyle yüzyıllara varan tecrübesi olan, son derece disiplinli ve girişimci insanlardır. Savaşçılarının tüm dünyada en iyilerinden oldukları bilinir. Ayrıca denizlerdeki kahramanlıklarıyla bilinirler, filolarının özellikle Stros M’Kai isyanı sırasında, İmparatorluğun en iyi donanmaları olduğu kanıtlanmıştır.

 

​

Stros M’Kai ve anakara Hammerfell’de birçok eski Dwemer kalıntısı bulunmuştur. Orduya alınmak isteyen genç Kızılmuhafızlar bu yıkıntılara girecek kadar cesur olmalıdırlar.

Tatil ve bayramları kutlarken genelde dövüş törenleri düzenlenir, büyük savaşçılar anılır.

Göçebe kabilelerin çoğu, özellikle Alik’r Çölü etrafında seyahat edenler, her türlü ruh ve Tanrı içeren geleneksel Yokudan inançlarına bağlıdırlar: perilerden (Pixies) Satakal’a (her şeyin tanrısı: kötü niyetli Nordik tanrı Alduin’in özelliklerini taşıyan, Anu ve Padomay’ın bir tür füzyonu) kadar. Denir ki bazen Satakal, her şeyi yok etmek için gelir ve eder. Ruhlar da Kızılmuhafız tanrılarına yol açarlar.
Modern Kızılmuhafız panteonunun kabile reisi Ruptga (Uzun Papaz) , Satakal’ın yıkımından sağ kalan ilk kişidir. Diğer kurtulanlar Zeht, Uzun Papaz’ın karısı Morwha, Tava (Kynareth’e eşdeğerdir), HoonDing (kafirlere karşı savaşan tanrı), Leki, Onsi ve Diagna’dır. İblis olanlardan Malooc ise Ra Gada’nın düşmanıdır.

 

​

Tu’whacca’nın ise dünya yaratılmadan önce ilgisizlik tanrısı olduğu düşünülüyordu, aynı zamanda ruhların bekçisi ve koruyucusuydu (Arkay’a yakındır).
Yokudan’ın yaratıcısının Sep (Lorkhan’ın Yokudan versiyonu) olduğuna inanılır, Satakal’ın elinden kurtulan ruhları korumak için ölümlü dünyayı yaratan “deli” tanrıdır. Ayrıca ölümlü dünyayı yaratmak ruhları korumaktan çok insanlara hizmet etmiştir, tanrılaştırma zorlaşmıştır.
Yine de Kızılmuhafız, ölümlü dünyanın yaratılmasını tıpkı Merler ve insanlar gibi bir nimet olarak görürler.